teslascan
Mesaj Sayısı : 244
Kayıt tarihi : 17/02/09
 |  Konu: HAREKETSİZLİKTEN KÖTÜLÜK DOĞAR!  Çarş. Şub. 18 2009, 23:12 | |
| HAREKETSİZLİKTEN KÖTÜLÜK DOĞAR! Duygu Asena
Vatan Her perşembe sabahı 11.20''de Radyo Klüp''de saat 13.00''e
kadar program yapmaya başladım. "Bir radyon eksikti" diye
düşünmediğinizi umuyorum... Bazen iki ayağım bir pabuca girse de oradan
oraya koşturmak öyle keyifli bir şey ki size anlatamam.
Bir kere üzülmeye, sinirlenmeye, bazı şeyleri fena halde kafaya takmaya
fırsat bulamıyorsunuz. Özel yaşamın dargınlıkları; yok sevgilim yan
baktı, yok dün aramadı acaba bugün arayacak mı, acaba bana ilgisi mi
azaldı, hayatında başka biri mi var... Bu gibi abuk sabuk şeyler,
yapacak çok işiniz olduğunda asla kafanıza takılamaz... İş hayatınızda
da küsecek, darılacak sorunlar bulamazsınız, yok efendim patron merhaba
dememiş, genel müdür odasına buyur etmemiş, acaba terfi edemeyecek
misiniz, Falan filan...
Çalışmak, yani lök gibi oturmamak, yani yapacak bir işi olmak, yani
hobiler edinmek... Bunun en güzel örneği benim işte... Biraz kötü bir
huy edindim, sık sık öğüt veriyorum... Ama söylediklerimin tümü
"denenmiştir." Her birini yaşadım ya da yaşıyorum... O yüzden sizlere
öğütlüyorum. Örneğin şu çok işi olmak durumu... İşte ben yaşıyorum ve
mutluyum. Kimseye küsecek halim bile yok. Ama sevebileceğimi anladığım
anda da "keyifli iş"lerim arasına "yeni biri ile birlikte olmak"
eylemini hemen koyuveriyorum. Yeni birileri ile, yeni bir yerler...
Yaşamın keyifleri arasındadır.
İnanın bana, çok çalışınca ya da yapacak çok işi olunca
hastalanmıyorsunuz bile. Yine kendimden bir örnek, bir yıl içinde,
geçirdiğim iki- üç günlük küçük bir grip hastalığını saymazsam,
hastalık yüzünden işe gelmediğim bir gün bile yok. İnanmayacaksınız
ama, hastalanmaya bile zamanım yok. Evet haklısınız tatil yapmaya da
vakit bulamıyorum ama doğrusu gazete, dergi, radyo, kitap gibi keyifli
işleri bir yana bırakıp, güneşin altında zaman kaybetmek istemiyorum.
Üstelik güneş çok zararlı... "Hareketsizlikten kötülük doğar." Hayır,
böyle bir atasözü yok ama sayın ki var.
Hareketsizlik hem bedeni, hem ruhu çok kötü etkiler. Beyin de
"işlemeyen demir pas tutar" sözüne uygun bir organımızdır... Öylece
oturursanız, sağı solu kafanıza takmaya başlarsınız. Bu da hem sizi çok
mutsuz eder hem de çevrenize antipatik gelmeye başlarsınız. Düşündükçe,
yarattıkça, ürettikçe, uyguladıkça açılır, serpilir, mutlu olursunuz.
Hareketsiz kişiler nemrut, sevgisiz, saygısız, bencildirler. Bedenleri
de hep hastadır. Başlan ağrır, mideleri sancır, elleri titrer, geceleri
uyuyamazlar. Fesatlaşırlar, çevreyi kontrol ederler, dedikodu yapmaya
başlarlar, hoşgörüsüz olurlar.
Eğer
kişi, kim olursa olsun, genç yaşlı, çalışan çalışmayan; düşünmeden,
hareket etmeden, üretmeden yaşıyorsa, tüm dengesi bozulur. Çünkü doğa
ve doğal durum hareketsizlik üzerine kurulmamıştır.
O zaman bu yazıyı okuma lütfunda bulunup da, hâlâ "hareketsiz" kalmayı
sürdürenler varsa, hadi davranın. Tecrübe konuşuyor. Kendimden
biliyorum. Çok fazla uğraş içinde olduğum her dönemimde hep mutlu,
neşeli, sağlıklı olmuşumdur. Boş kalırsam ben de fesatlaşıyor,
alınganlaşıyorum. Neden olmasın, ben de insanım.
Hepinize bol hareket, cıvıltı, neşe, sorunsuz günler, üretim, dinamizm
diliyorum... Bunlar olmazsa, durgunluk, sessizlik; problemler, düşünce
yoksunluğu ve tembellik geliyor çünkü... Ha gayret. Kim Dergisi, Eylül 1994 | |
|
